YAŞIYORUM

Hayatımın en yoğun, en çılgın senesiydi ama her dakikaya değerdi. Yapabilecek olsam, tek bir anını bile değiştirmezdim çünkü müt-hiş-ti. MÜTHİŞ. Büyük puntoyla, bold yazılmış tek kelimeyle. 

Böyle dedim diye her günümün güneşli, her gecemin yıldız parıltıları altında geçtiğini düşünmeyin. Bir de küçük puntoyla sayfanın altına yazılmış dipnotlar var. Çok kırıldığım, kızdığım, yıldığım, üzüntüden hasta olduğum, pes etmenin kıyısına kadar geldiğim anlar olmadı değil. 

Hem mutsuzluktan hem de mutluluktan uyuyamadığım geceler de oldu. Öfke, üzüntü ve sevinç gözyaşları da döktüm. Kahkaha attım, çığlık da. Yumruğumu hezimetle duvara vurdum, zaferle dostlarımın yumruğuna da. Duygu durumum dipleri gördü, zirveleri de. Kazandığımı sandığım anda kaybettiğim oldu, kaybettiğimi sandığım anda kazandığım da. Koştum, durdum, düştüm, canım yandı, kalktım, güçlendim, yendim, yenildim, daha iyi yenildim, büyüdüm... Kararsız kaldım, radikal kararlar aldım, doğru düşündüm, eksik söyledim, yanlış yargıladım... Kendimi sevmeyi, takdir etmeyi, yargılamamayı öğrendim. Okudum, izledim, yazdım. Kısacası yaşadım. Her zaman kıyıdan köşeden dünyayı izleyen ben bu yılı gerçekten yaşadım. Her anıyla, her şeyiyle. Geyiğine değil, cidden acısıyla tatlısıyla... Ve önüme baktığımda ilk kez karanlık bir labirent değil de; sarı taşlarla döşenmiş, ışıklarla bezenmiş yollar görüyorum. 

Belki o yollarda yepyeni engellerle, sürprizlerle karşılaşacağım ve bütün fikirlerim, inancım baştan aşağı değişecek. Belki darmadağın olacağım ama önemli değil; çünkü ben artık yaşıyorum. Büyüyeceğim, bir yanımla hep çocuk kalsam da. Yazacağım, kafamın içindeki ses gevezeliğe devam ettikçe. Değişeceğim, bazı yönlerim heykel kadar kıpırtısız kalsa da. Kim olduğumu, kim olmak istediğimi bulacağım. Dışarıdaki tüm o kötülüğe, çirkinliğe rağmen kalbim temiz kalacak. Kötülüğe zorlanırsam baş kaldıracağım. İnanacak, umut edecek kadar saf olacak ruhum. Kandırılsam da, anlaşılmasam da, yanılsam da önemli değil. Çünkü ben yaşıyorum. 

Önce minik bir cesaretle saklandığım yerden kafamı uzattım, sonra dışarı çıktım. Derin bir nefes aldım. Ve ben artık yaşıyorum. Büyük puntoyla, bold yazılmış tek kelimeyle. 

YAŞIYORUM!